บทความเก่า

เขียนบล๊อคก็มีความสุขนะ เหมือนใกล้ชิดมาม่า ที่ที่มีมาม่ากับดอกรักสองคน
แต่ในพอฉุดคิดขึ้นได้ ..ก็เหมือนเราหลอกตัวเองอยู..


ดอกรักชอบอ่านบทความเก่าที่มาม่าเขียนเข้าไปอ่านบ่อยก่อนเลิกกัน อ่านทีไรก็ยิ้มทั้งความสุข ว่ามีอยู่จริง ถึงเราจะไกลกัน ก็เหมือนใกล้ ยิ่งคลิปเป่าขนมเค้กดอกรักดูบ่อยๆเลย
เด๋วนี้ดอกรักก็ดู มีความสุขกับบทความชั่วขณะ ยิ้มได้แค่ตอนอ่าน
อ่านจบก็พบความจริงว่า..ไม่มีอีกแล้วในโลกนี้..
บางทีต้องน้ำตาไหล ก็ต้องให้ทันไหล คนที่พยายามเข้มแข็งทั้งที่ยังอ่อนแอ มักจะได้แผลที่ใหญ่กว่าเดิม ดอกรักอ่อนแอมากเรื่องรัก ถึงไม่อยากคบใครใหม่ กลัวโดนทิ้ง มันเจ็บทรมานที่สุดเลย ต้องใช้เวลานานมากอีกกี่ปี