..

ไม่เคยจะห่างกัน.. อามาม่าคือทุกสิ่งทุกอย่างของดอกรัก คือหัวใจ คือความรัก

วันอาทิตย์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ไปดูมาม่าแข่งวอลเล่


เมื่อวานวันเสาร์ ดอกรักไปดูมาม่าแข่งวอลเล่ด้วยนะ อยากดูมั่กๆๆเลย อยากดูตอนมาม่าเล่น ความจริงดอกรักก็เคยคิดแล้วจะไปดูมาม่าเล่นตอนนั้น ที่ยังไม่เคยเจอกัน มาม่าบอกจะไปแข่ง ดอกรักก็เลยจะไปแอบดู แต่ดอกรักไม่กล้าไปกลัวมาม่าจำได้แล้วก็มาม่าบอกว่าจะไม่เล่นแล้วเพราะมาม่าตกบันไดเจ็บขา แล้วก็ไม่รุด้วยว่าแข่งตอนไหน แต่ตอนเย็นก็มาออนเอ็มคุยกะมาม่านะ มาม่าบอกว่าแพ้ แข่งแพ้เลย แต่ไม่เป็นไรหรอกเนอะ มาวันนี้ในที่สุดดอกรักก็ได้ไปดูแล้ว พอไปถึงสนามกีฬา ก็จอดรถไว้ หามาม่าไม่เจอ มาช้าอีกเรามาม่าแข่งไปนัดนึงแล้ว ชนะด้วย ก็เลยรอดูมาม่าแข่งรอบสอง เดินหามาม่าอยู่แปบนึงก็ เห็นกลุ่มคนสวยเดินผ่านมาก็เลยถามม่าว่าอยู่ทางที่กลุ่มคนสวยเดินไปช่ายมั้ยยยย เด๋วเราจะเดินตามคนสวยไปนะ มาม่าก็บอกจะตบเรา ^^ (ว้าววว แอบหวงเราด้วย) แล้วเราก็หันไปเจอมาม่าพอดี อยู่ตรงข้ามกับที่กลุ่มคนสวยเดินไป โหแฟนเราน่ารักจริงๆๆ น่ารักจริงๆนะ แต่งชุดนักกีฬาอ่ะ ดอกรักเขินมาม่าเหมือนกันนะเนี่ยความจริง
แล้วตั้งแต่ตอนนั้นเราก็ตัวติดกันตลอดเลย ......... ได้แอบจับมือด้วยมาม่าด้วย เอากระเป๋าบังไว้จับตั้งนานนนนนนนแหนะแล้วก็ได้หอมแก้มมาม่าด้วยเพราะเรานั่งติดกัน หอมๆๆๆ เขินเราใหญ่เลย ตอนลงสนามก็เขิลเราใหญ่เลย เรากลัวมองไม่เห็นเราเลยออกไปดูใกล้ๆเลย ยืนดู ไม่เมื่อยเลยด้วย เห็นมาม่าเสริฟ 5ลูก มีได้เสริฟ 2ลูกติดกันด้วย ตอนเล่นฝั่วโน้น มีเสริฟออก 1 ลูก มาม่าตบข้ามด้วยแฟนเราเองๆๆ^^ ดอกรักถ่ายวีดีโอด้วย ตอนอยู่ในสนามมาม่าน่ารักกว่าใครเลยอ่ะ จริงๆนะเนี่ย แฟนเราเองๆๆ^^ ..อิอิ มีลูกนึง มาม่าลูกก็ลอยมา มาม่าตีไม่โดน หวิดนิดเดียวจะโดนแล้วนะเนี่ย ^^ แต่ไม่เป็นไร น่ารักดี จุ๊บๆ แล้วพอแข่งเสร็จก็รีบไปหามาม่าเลย มาม่าก็ออกมาหาเราด้วย ว่าจะให้ขี่หลังพาไปขึ้นรถนะ แต่มาม่าคงไม่กล้าหรอก แล้วเราก็กลับหอ ถึงหอมาม่าก็เปิดคอมเล่นเกมเฟชบุคอย่าเร็วตามปกติ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น