..

ไม่เคยจะห่างกัน.. อามาม่าคือทุกสิ่งทุกอย่างของดอกรัก คือหัวใจ คือความรัก

วันอาทิตย์ที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2555

to ma 1

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า คิดถึงอาม่าที่สุดเลย ไม่ได้คุยกันเลยนะวันนี้ :( ทรมานจริงๆ ยิ่งคิดว่าชาตินี้คงไม่ได้ยินเสียง ไม่ได้เจอหน้ากันอีก น้ำตาก็ไหลทุกที มีแต่ดอกรักที่ร้องไห้ แต่ม่าบอกว่าไม่ได้ร้องเลย ได้ยินแบบนี้ยิ่งเสียใจ แต่ก็เป็นเรื่องจริงที่ต้องรับให้ได้ 
ดูง่ายๆว่าเรารักเค้าไหม ไม่ใช่เค้าทำให้เรายิ้มได้ แต่เค้าทำให้เราร้องไห้ได้ .. ไม่มีดอกรักม่าก้ไม่ร้องไห้ มันคงหมายความว่า ม่าไม่ได้รักดอกรักแล้วมั้ง นี่แหละเป็นเรื่องที่ดอกรักเสียใจที่สุดแล้ว ยิ่งกว่าเลิกกันอีก ดอกรักรักมาม่ามากขึ้นๆทุกวันแต่ม่ากลับรักดอกรักน้อยลงๆไปทุกที(ก็เลิกกันแล้วนี่ ม่าคงไม่อยากคุยกับดอกรัก ดอกรักอยากโทรหานะ แต่รับไม่ได้กับเสียงเย็นชา) วันนี้ดอกรักไปบ้านยายมา แวะกินไก่วิเชียรต้นตำหรับที่มาม่าชอบด้วย

รักอาม่าเหมือนเดิม ฝันดีคัฟ

ปล รู้แล้วว่าม่าไม่ได้รักดอกรักเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีม่าเข้ามาอ่าน มาสนใจ  แต่ก็ยังอยากเขียนบล็อคไปเรื่อยๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น