..

ไม่เคยจะห่างกัน.. อามาม่าคือทุกสิ่งทุกอย่างของดอกรัก คือหัวใจ คือความรัก

วันพุธที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2554

วันวาน...ต่างจากวันนี้

ดอกรักรักมาม่านะ ถึงอยากจะทำอะไรๆให้มาม่า เยอะๆเลย
มาม่าอยากไปทะเล ดอกรักก็จัดการหาที่พักพามาม่าไป อยากได้บีบี ดอกรัก็จะเก็บตังช่วยซื้อ อยากดัดฟันดอกรักก็จะเก็บตังช่วย
อยากได้อะไรถ้าดอกรักซื้อให้ได้ดอกรักก็ซื้อให้
ความรักคือการให้ มันก็มีการให้หลายๆรูปแบบ สิ่งของ เงินทอง ความห่วงใย ความหวังดี ความคิดถึง

มาม่ารู้มั้ยถ้ารักใครแล้วเราก็อยากให้เค้าหมดแหละ ก็เราอยากให้เค้ามีความสุข
โดยที่ไม่อยากได้สิ่งของอะไรกลับคืนมาหรอก ยกเว้นอยากได้ ความรัก ความห่วงใย ความหวังดี ความคิดถึง และเป็นคนที่เค้าแคร์
ดอกรักอยากให้มาม่าเป็นห่วงดอกรักเหมือนแต่ก่อน ดอกรักเชื่อว่าถ้าเป็นแต่ก่อนตอนคบกันใหม่ๆ ถ้าดอกรักวานมาม่าไปดูหนังสือที่ร้านให้หน่อย มาม่าต้องไปให้ดอกรักแน่เลย แต่มาวันนี้มาม่าไม่สนใจ ไม่สนใจสิ่งที่ดอกรักขอให้ทำให้เลย มาม่าเคยบอกว่ามันไกล มาม่าต้องนอน มาม่าไม่มีเวลา รู้มั้ยดอกรักเสียใจแค่ไหนที่มาม่าพูดแบบนี้ พอมาม่าว่างมาม่าก็นั่งเล่นบิงโก ตกเย็นก็ไปวันเกิดเพื่อน ส่วนเวลาไปดูหนังสือให้ดอกรักมาม่าไม่ใส่ใจมันเลย หลังมอกับสันติธรรมมันยังไกลว่าสันนติธรรมกับเซนทรัล ดอกรักไม่เคยบ่นสักคำว่ามันไกล จะดึกแค่ไหน ถ้ามาม่าหิวข้าวดอกรักก็ซื้อไปให้หมดเลย ถ้าดอกรักยังอยู่เชียงใหม่ดอกรักก็ยังจะทำแบบนี้เหมือนเดิม ดอกรักไม่ทวงบุญคุณนะเพราะดอกรักไม่คิดว่ามันเป็นบุญคุณอะไรทั้งนั้นเพราะดอกรักรักมาม่า แต่ดอกรักเสียใจ เหมือนมาม่าไม่ได้รักดอกรักแล้วในวันนี้

ดอกรักก็เสียใจนะ ทุกสิ่งที่ให้ ทุกอย่างที่ทำให้มาม่า มาม่ากลับเห็นว่าดอกรักทวงบุญคุณ
เสียใจที่สุดเลย......................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น