สิ่งที่ทำให้ฉันเสียใจ....
เดี๋ยวนี้แทบไม่ได้คุยกันเลย ดอกรักพยายามโทรหามาม่า แต่มาม่าก็ไม่รับ แล้วก็ไม่ค่อยโทรกลับด้วย
สงสัยจะไม่คิดถึงกันแล้ว
มาม่ากลับห้อง ดอกรักก็นึกว่ามาม่าสอบ ถึงจะกลับห้องแต่ก็ไม่โทรมาเลย ดอกรักรอมาม่าทั้งวัน คอยดูโทรศัพท์ มาม่ารู้มั้ยถึงเราจะคบกันมาตั้งนานแล้ว แต่ทุกครั้งที่มาม่าโทรมาดอกรักจะดีใจมากๆเลย วันนี้ก็ยังเป็นยังนั้น ต่างกันที่มาม่าไม่ค่อยโทรมาแล้ว
ดอกรักโทรไปก็ดูโทรทัศน์ ไม่สนใจ พอดอกรักบอกไม่กวนแล้ว มาม่าก็บอก อืม
รู้มั้ยดอกรักโคดเสียใจเลย กว่ามาม่าจะรับแต่ละครั้ง มันยาก
ยิ่งโทรกลับยิ่งไม่ต้องพูดถึง ต้องรอให้มาม่าว่างจริงๆก่อน รอให้มาม่าดูวอลเลจบก่อน รอให้มาม่านอนให้เต็มอิ่มก่อน รอให้มาม่าตากผ้าหมดก่อน เหมือนมาม่าไม่คิดถึงกันเลย
ทุกวันนี้ดอกรักคิดนะว่ามาม่าไม่ได้รักแล้ว หรือไม่ก็รักน้อยลงไปทุกที ทะเลาะกันเมื่อไร ก็คอยจะบอกเลิก บอกเซง บอกรำคาญ
ตะคอกใส่ ถ้ามาม่าบังเอิญเข้ามาอ่าน มาม่าคงจะรำคาญลูกตาน่าดู
ถึงเวลาแล้วมั้งที่ดอกรักต้องรับความจริงให้ได้สักที มันอยุ่ที่ดอกรักแหละ เวลาเลิกกันมาม่าก็ไม่เห็นจะง้อ
มีแต่ดอกรักที่อยากคบกับมาม่าต่อ บางทีดอกรักอาจนึกถึงวันเก่าๆที่ดีๆตอนอยู่เชียงใหม่มากเกินไป ยึดติดภาพนั้นๆเกินไป ทำให้ทำใจไม่ได้ที่ต้องปล่อยมาม่าไป ถ้าคนเราไม่ยึดติดอดีต เราก็จะไม่เจ็บใช่มั้ยเวลาเลิกกัน
แต่ก็แปลกพอมาม่าโทรมาทีไร เรื่องที่เสียใจมันก็หมดไปชั่วขณะ มีแต่ดีใจ
สิ่งที่ทำให้ฉันดีใจและมีความสุข
แค่มีเธอ
เวลามาม่ารำคาญหรือเวลาทะเลาะกัน มาม่ารู้มั้ยดอกรักต้องแบบ กลัวจะบอกเลิกกุมั้ย ..คอยภาวนาว่า อย่าบอกเลิกกุนะ อย่าบอกเลิกนะ ในใจเสมอเลย
ตอบลบ