..

ไม่เคยจะห่างกัน.. อามาม่าคือทุกสิ่งทุกอย่างของดอกรัก คือหัวใจ คือความรัก

วันเสาร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2555

.....

เฮ่อ  ม่าบอกว่ารักดอกรัก แต่ทำไมไม่ใส่ใจดอกรักเลย วันๆไม่ค่อยทักบีๆเลย วันละครั้งสองครั้ง โทรก็ไม่มี

เหมือนดอกรักเป็น..แค่เพื่อนคนนึง  ไม่พิเศษ 

วันเสาร์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2555

รักมาม่านะ

ผ่านวันดีๆมาด้วยกัน ผ่านวันที่เราทะเลาะกัน  ตั้งแต่วันแรกที่รักมาม่า ดอกรักก็ไม่เคยเบื่อ เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราไม่ว่าจะดีจะร้ายจะซ้ำซากแค่ไหน มีแต่รักและผูกพันกับมาม่ามากขึ้น อยากดูแลมาม่า อยากให้สิ่งที่มาม่าอยากได้ พยายามเอามาให้มาม่าให้ได้ เพราะรัก แต่ก่อนดอกรักเคยสำคัญกับมาม่า เป็นคนที่มาม่าไม่อยากเสียไป แต่วันนี้มาม่าคงไม่ต้องการดอกรักแล้ว อะไรที่มาม่าเคยใส่ใจดอกรักมาม่าก็ไม่ทำเหมือนเดิม เคยตื่นมาปลุกดอกรักไปเรียน ดอกรักวานให้ปลุกดอกรักไปทำงานก๋ไม่ได้ รบกวนมาม่าจะนอน การถามไถ่ทำอะไรที่ไหนไปไหนมาบ้าง แต่ก่อนเป็นเรื่ิองดี แสดงให้เห็นว่าใส่ใจมาม่า แต่มาวันนี้ม่ากลับมองว่าเป็นเรื่องที่ทำไมม่าต้องมารายงาน มันเป็นเวลาส่วนตัว ดอกรักก็เสียใจที่อยู่ๆมาวันนึงมาม่าคิดแบบนี้
เหมือนมาม่าพร้อมที่จะเสียดอกรักไปได้ง่ายๆ เหมือนดอกรักไม่มีค่ากับมาม่า ทั้งๆที่ดอกรักดูแลมาม่าให้มาม่าได้แทบทุกอย่าง มีแต่รักมาม่ามากขึ้น แต่กลับกลายเป็นคนที่มาม่าไม่ต้องการ

ถ้ามีดอกรักแล้วมาม่ารู้สึกแย่ เบื่อ อึดอัด ไม่ต้ิงการดอกรักแล้ว ดอกรักก็จะไม่วิ่งตามมาม่าอีก

ดอกรักรักมาม่านะ

...

รักมาม่านะ อะไรที่ให้มาม่าก็เพราะรัก อยากให้ อยากทำให้มาม่ามีความสุข ทำอะไรไปก็เพราะรักหมดนั่นแหละ ดอกรักไม่เอาอะไรคืนหรอก